Solidna posadzka to ważny element wykończenia pomieszczeń, zwłaszcza tam, gdzie jest ona intensywnie i regularnie użytkowana. Mowa tutaj np. o halach produkcyjnych, magazynach, obiektach handlowych, lokalach usługowych, ale także budynkach prywatnych (domach jednorodzinnych, czy garażach). Wśród wielu sposobów wykończenia podłogi dość popularnym rozwiązaniem są wylewki przemysłowe i anhydrytowe. Poniżej wyjaśniamy czym charakteryzują się oba te rodzaje posadzek oraz na które z nich warto się zdecydować.
Posadzka przemysłowa to powstała z wylewki betonowej, cementowo-polimerowej, ceramicznej lub żywicznej powierzchnia podłogowa, która stanowi finalną warstwę wykończeniową. Wśród klientów najbardziej popularne są posadzki betonowe z uwagi na wysoką trwałość i bogatą kolorystykę. Właśnie z racji swojej wytrzymałości są one często wykorzystywane w budownictwie przemysłowym, będąc też coraz chętniej wybierane przez prywatnych inwestorów. Wylewka przemysłowa oprócz odporności na różnego rodzaju czynniki mechaniczne (m.in. obciążenia statyczne, tarcie, uderzenia, czy zarysowania) jest ponadto niewrażliwa na wpływ wysokich i niskich temperatur oraz niszczące działanie substancji chemicznych. Nie mniej ważną cechą tego rodzaju posadzek są jej właściwości antypoślizgowe, które zapewniają bezpieczeństwo pracy i poruszania się w użytkowanym obiekcie. W pomieszczeniach o specjalnych wymogach związanych z charakterem prowadzonej działalności wykonuje się wylewki, które wyróżniają się szczególnymi właściwościami, np. posadzki antybakteryjne w magazynach z żywnością.
Posadzka anhydrytowa powstaje natomiast z masy samopoziomującej, produkowanej na bazie spoiwa anhydrytowego. Materiał ten ma płynną konsystencję i jest praktycznie niekurczliwy. Dlatego też może być wylewany strefowo na dużej powierzchni (nawet do 60 m2). Z tego rodzaju wylewki można wykonać podkłady podłogowe o różnej grubości (od 2 do 70 mm). Choć masa anhydrytowa jest łatwa do rozprowadzenia i dość szybko schnie, dając gładką i równą powierzchnię, tego typu rozwiązanie posiada kilka zasadniczych mankamentów. Główny z nich to znacznie mniejsza, w porównaniu z wylewką przemysłową, wytrzymałość posadzki na ścieranie. Poza tym jako materiał wrażliwy na wilgoć nie nadaje się do bezpośredniego zastosowania w takich pomieszczeniach, jak łazienka, kuchnia, czy garaż bez uprzedniego położenia izolacji. Istotnym minusem wylewki anhydrytowej jest również konieczność wykonania dodatkowej pracy po upływie 2-3 tygodni po jej rozprowadzeniu. Chodzi o usunięcie mleczka anhydrytowego, jakie powstaje w wyniku schnięcia masy.
Zestawiając zaprezentowane powyżej właściwości posadzek anhydrytowych i przemysłowych nietrudno zauważyć, że wybór tych drugich jest zdecydowanie bardziej korzystny. Mniejsza popularność wylewek anhydrytowych wynika z ich wyraźnie słabszych parametrów wytrzymałościowych i ograniczonych możliwości wykorzystania w niektórych działach budownictwa. Ponadto bezdyskusyjną zaletą posadzek przemysłowych jest to, iż nie trzeba na nie nakładać płytek lub wykładziny, ponieważ rolę warstwy wykończeniowej pełni sama wylewka. Z racji swojego przemysłowego przeznaczenia tego rodzaju produkty muszą spełniać wiele restrykcyjnych norm i warunków, co przekłada się na wysoką jakość zastosowanych materiałów. Stawiając zatem sobie pytanie: posadzki anhydrytowe czy przemysłowe, odpowiedź zdaje się być oczywista.
Projekt i wykonanie: